Nauka przez zabawę

Jak sprawić, żeby dzieci się nie nudziły, a rodzice byli spokojni, że ich pociechy uczą się wartościowych rzeczy. Oto propozycja:

1. Film edukacyjny o wiośnie.

• Wykonaj prosty eksperyment

• Pokoloruj.

http://scholaris.pl/resources/run/id/53307

• Sport to zdrowie. Potańcz z dzieckiem.

• Posłuchaj słuchowiska o przebiśniegach.

https://www.polskieradio.pl/18/7073%20Polskie%20Radio%20dzieciom%20s%C5%82uchowisko%20Przebi%C5%9Bniegi

MB

Podczas masowania należy przestrzegać następujących zasad:

• nie spieszyć się, dać dziecku tyle, ile potrafi ono przyjąć
• masując, dorosły powinien zachować spokój, spokojnie oddychać, koncentrować się na dziecku, jego reakcjach i wspólnym przeżywaniu radości płynącej z przebywania razem
• najlepiej sprawdzają się wieczorem, gdy kładziemy dziecko spać

Oto kilka propozycji :

Kanapka

Najpierw chleb pokroję     (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka),
Potem posmaruję               (głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy),
Na to ser położę                 (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców),
Pomidora dołożę                (rysujemy małe kółka na plecach),
I posolę i popieprzę            (dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami),
Żeby wszystko było lepsze (masujemy).
Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa.

Stary niedźwiedź mocno śpi i o wiośnie śni:

Śniła mu się pisaneczka               (rysujemy palcem na plecach pisankę)

ta co cała jest w kropeczkach       (uderzenia paluszkami- kropki)  

Była też w paseczki                      (rysujemy paseczki)

I w wesołe krateczki                     (rysujemy krateczkę)       

Ta w malutkie ślimaczki               (rysujemy ślimaczki)

I żółciutkie kurczaczki                  (rysujemy kurczaczki- kółko, kółko, nóżki, dzióbek)

Cii… wiosna, wiosna ach to ty!     (stukamy delikatnie całymi dłońmi)      

Jajko

Z jajeczka się urodziło          ( rysujemy duże jako)                            
Główkę najpierw wychyliło. (rysujemy małe koło)
Na dwie nóżki                       (rysujemy dwie nogi)
Wyskoczyło                          ( lekko szczypiemy)

Czarne oczka otworzyło,       (dotykamy palcem wskazującym dwa razy)
Dziobek mały rozchyliło,      (dotkamy dłonią , palce skulone, szybko otwieramy dłoń

                                                 prostując palce)
Że jest głodne zakwilił           (masujemy plecy otwarta dłonią robiąc kółeczka)

 List do Babci
 Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, masujemy jego plecy-
„wygładzamy papier listowy”

Kochana babciu.       (piszemy palcem na plecach dziecka)          

KROPKA.                  (z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu)

Piszę Ci, że                    (kontynuujemy pisanie)

mamy w domu kotka.   (rysujemy wąsy)    

KROPKA.                     (znów stawiamy kropkę)

Kotek chodzi,                 (kroczymy palcami)

kotek skacze,                  („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach)

kotek drapie,                  (delikatnie drapiemy dziecko po plecach)

kotek chrapie.                (opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie)

Składamy list                  (krzyżujemy ręce dziecka)           

Naklejamy znaczek        (dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni)

I zanosimy na pocztę      (kroczymy palcami)

Źródło: „Przytulanki, czyli wierszyki na dziecię masażyki” – M. Bogdanowicz              

EDz-M

Masy sensoryczne i plastyczne są wspaniałą zabawą dla dzieci i dorosłych. Jedne pachną, inne szokują konsystencją, relaksują i wciągają do niekończącej się frajdy  maluszki i starszaków. Niezależnie od wieku naszych przedszkolaków – wszyscy chętnie po nie sięgają.

Przepis na masę solną

Składniki:

• mąka;
• sól;
• woda
• ilość: 2:2:1, czyli tyle samo mąki co soli i połowę mniej wody.

Przygotowanie:

Mąkę mieszamy z solą (drobnoziarnistą). Wodę dodajemy ostrożnie, nie całą na raz. Ciasto powinno mieć konsystencję zbliżoną do ciasta na pizzę.

Wykorzystanie:

• można dodać do niej barwniki i olejki zapachowe;
• można z niej lepić trwałe dekoracje, świeczniki, przestrzenne figurki i płaskie dekoracje;
• zastyga od kilku godzin do kilku dni – w zależności od grubości;

 Przepis na sztuczny śnieg

Przepis na absurdalną ciecz nienewtonowską

Co w niej niezwykłego? Można w nią pukać młotkiem i stawia silny opór, jednak, gdy powoli zanurzamy w niej dłoń – jest płynna jak woda.

Potrzebujemy do niej:

• skrobi ziemniaczanej
• wody
• w stosunku 1:1

Wykonanie banalne – wystarczy wymieszać ze sobą oba produkty. Zobaczcie sami.

MB

• nazywanie części ciała;
• orientacja w schemacie ciała: daj lewą rękę, tupnij prawą nogą itp.;
• orientacja w przestrzeni: idź 2 kroki do przodu, do tyłu, na lewo, w prawo;
• ćwiczenia graficzne: zaznacz kreską prawy róg, u góry narysuj zieloną kreskę;
• ćwiczenia logarytmiczne połączone z pokazywaniem i nazywaniem części ciała w oparciu o wierszyk  
• zabawy ruchowe doskonalące orientację przestrzenną z wykorzystaniem maskotki: poruszanie się zgodnie z instrukcją słowną np. stań za maskotką, stań przed maskotką,  stań między maskotkami.
• zabawa w rzucanie papierową kulą zgodnie z poleceniem: góra, dół, prawa, lewa strona, przed siebie, za siebie, na stół, pod stół;

Zapamiętywanie nazw części ciała przez naukę wierszyków:

„Tu mam nosek jak guziczek. (przyciskamy lekko palcem wskazującym nos)

Tu mam czoło tu policzek. (wskazujemy kolejno czoło i policzek)

Ile mam policzków? Dwa! (rozkładamy ręce w geście pytania)

A to właśnie jestem ja!”(wskazywanie dłonią na siebie)

„Tu mam głowę. Kto mi powie, (kładziemy otwartą dłoń na głowie)

Ile włosów jest na głowie? (rozkładamy ręce w geście pytania)

Tu mam oczka do mrugania, (wskazujemy oczy, a potem puszczamy oczko)

A tu uszy do słuchania.”(przykładamy dłonie do uszu, tak jak podczas nasłuchiwania)

„Tu ramiona, a tu łokcie, (krzyżujemy ręce na klatce piersiowej, klepiemy dłońmi w ramiona.

                                          Zginamy ręce wyciągając je do przodu i stykając się łokciami)

Pięści, plecy, brzuch (stukamy pięścią o pięść i klepiemy dłońmi plecy, brzuch)

Pięścią stuknę, nogą tupnę, (słowo „Stuknę”  akcentujemy stukając pięścią w otwartą dłoń,

                                            a    nogą tupiemy)

Taki ze mnie zuch!”  (stukamy pięścią w klatkę piersiową)

Usprawnienie motoryki dużej
Na rozwój manualny wpływa ogólny rozwój fizyczny dziecka. Nie zabraniajmy, więc mu biegania, wspinania się, czołgania, czy jazdy rowerkiem. Bardzo ważnym elementem
w nabieraniu płynności ruchów jest samoobsługa dziecka: wiązanie butów, zapinanie guzików. Budowanie, lepienie, majsterkowanie, wycinanie to również baza do usprawniania precyzji rąk.
W procesie przygotowania dzieci do nauki pisania pierwszoplanowe miejsce zajmują metody czynne, polegające na własnym działaniu.
I tak przy usprawnianiu koordynacji ruchowej całego ciała, można wykonywać:
• ruchy naprzemienne, czyli lewa do prawego, prawa do lewego,
• rysowanie w powietrzu obiema rękami tych samych obrazów jednocześnie,
• wykonujemy luźne skłony i kołyskę.
Pracując nad sprawnością grafomotoryczną „dużą” rozpoczynamy od ruchów dużych, rozluźniających dziecięce mięśnie w ramionach i przedramionach. Są to ćwiczenia takie jak:
• rysowanie lub wodzenie po dużym znaku „X”,
• rysowanie w powietrzu figur geometrycznych,
• rysowanie „leniwych ósemek”,
• rysowanie fal, gór i kół,
• zamalowywanie dużych przestrzeni farbami przy pomocy grubych pędzli lub rąk.
Usprawnianie motoryki małej, czyli nadgarstki, dłonie i palce:
• zgniatanie i rozgniatanie serwetek,
• pracę z modeliną,
• wycinanie i wydzieranie,
• zwijanie gazety w kulki (rzucanie nimi do celu),
• malowanie,
• nawlekanie,
• rysowanie po śladzie,
• rysowanie oburącz.
Przełamywanie niechęci do rysowania !!!!!
Gdy nie wystarczy normalne zachęcanie, gdy dziecko „nie chce słyszeć” o rysowaniu jedynym wyjściem jest organizowanie „zabaw w rysowanie”:
• rysowanie patykiem na piasku,
• mazanie zmoczonym palcem w farbie po papierze,
• odciskanie zamalowanej farbą dłoni, stóp,
• obrysowywanie dłoni i stóp,
• „malowanki – niespodzianki” pod nieobecność dziecka rysuje się coś świecą, dziecko pokrywa farbą kartkę,
– rysowanie wg szablonu.
Ćwiczenia usprawniające koordynację wzrokowo – ruchową
Są to ćwiczenia grafomotoryczne, w których czynności ruchowe odbywają się pod ścisłą kontrolą wzroku:
• zabawy manualne typu: nawlekanie koralików, lepienie z plasteliny,
• zamalowywanie obrazków, pisanie szlaczków,
• wydzieranki, rysowanie po śladzie, kalkowanie, odwzorowywanie, obrysowywanie, przewlekanie kolorowego sznurka przez dziurki, zawiązywanie kokardek, układanki typu puzzle, klocki Lego,
• nie wyręczanie dziecka w czynnościach typu: ubieranie się, mycie, sznurowanie butów, zapinanie guzików itp.

Ćwiczenia kształtujące prawidłowy chwyt i regulujące napięcie mięśniowe rąk.
Naukę pisania i rysowania należy zacząć od prawidłowego trzymania ołówka, czy kredki. Należy również pamiętać o zachowaniu prawidłowej postawy ciała podczas rysowania, czyli: całe stopy oparte o podłoże, całe pośladki i uda na krześle, kręgosłup prosty.
Kolejnym problemem jest regulowanie napięcia mięśniowego. Jeśli dziecko zbyt mocno przyciska ołówek, trzeba uczyć go zwalniać napięcie, kontrolować. Można też stosować zabawy typu: „Czyja kredka”- dorosły trzyma jeden koniec kredki, dziecko (3 palcami) drugi. Ćwiczenie polega na tym, aby dziecko starało się zabrać kredkę dorosłemu, który mocno ją trzyma. W czasie ćwiczeń dziecko powinno przyjąć postawę stojącą, wtedy napięcie mięśniowe zmniejsza się w sposób naturalny.

Należy również pamiętać o zachowaniu prawidłowej postawy ciała podczas rysowania, czyli: całe stopy oparte o podłoże, całe pośladki i uda na krześle, kręgosłup prosty.
Kolejnym problemem jest regulowanie napięcia mięśniowego. Jeśli dziecko zbyt mocno przyciska ołówek, trzeba uczyć go zwalniać napięcie, kontrolować. Można też stosować zabawy typu: „Czyja kredka”- dorosły trzyma jeden koniec kredki, dziecko (3 palcami) drugi. Ćwiczenie polega na tym, aby dziecko starało się zabrać kredkę dorosłemu, który mocno ją trzyma. W czasie ćwiczeń dziecko powinno przyjąć postawę stojącą, wtedy napięcie mięśniowe zmniejsza się w sposób naturalny.

EDz-M

Codziennie na naszym profilu Facebookowym pod adresem https://www.facebook.com/maliwspanialifundacja/
publikujemy filmiki z propozycjami aktywności ruchowych, domowych treningów, a także ćwiczenia oraz zabawy, które mogą być tzw. „sportowym bankiem pomysłów” w tym trudnym czasie. Filmiki są często nagrywane przez instruktorów naszej Fundacji, a więc osoby, które znane są dzieciom i kadrze w przedszkolach i wzbudzają zaufanie.  

Zamieszczane materiały są tak selekcjonowane, aby sprawdzały się w mocno ograniczonych warunkach dostępu do sprzętu czy miejsca w domu. Robimy wszystko, aby zarówno dzieci jak i ich rodzice mogli spędzić efektywnie i zdrowo czas, pozostając wspólnie w domach.

Materiały, które publikujemy, są BEZPŁATNE i w każdej chwili dostępne dla odwiedzających nasz profil, bez konieczności prowadzenia wideo konferencji czy oglądania treningów wyłącznie w czasie rzeczywistym.

Słuchaj i skacz

To dobre ćwiczenie uważnego słuchania dla dzieci.

1. Układamy karty w szeregu na dywanie i wymieniać ich nazwy. Zadaniem dziecka jak najszybciej stanąć na wprost karty, której nazwę usłyszał.

2. Nazwy wymieniane są z podziałem na głoski ( dla Żabek) lub sylaby (dla Jeżyków i Sówek) – mamy okazję doskonalić syntezę słuchową wyrazów.

3. Jeśli karty ułożone są w rzędzie – możemy zamiast ich nazw wypowiadać liczebniki porządkowe, rozwijając równocześnie kompetencje matematyczne. W kolejności Układamy np. 5 kart, przez chwilę patrzymy na karty, następnie odwracamy (zakrywamy) obrazki. Zadanie polega na wymienieniu, odtworzeniu kolejności (dla Starszaków) lub tylko wymienieniu dla Maluszków i Średniaków zapamiętanych kart.

Stacje

1.Rozkładamy karty na stole, dywanie (ilość kart zależy od wieku, np. 5 dla Jeżyków, 7 dla Sówek a 10 dla Żabek) wybieramy w myślach jedną kartę i zdajemy pytania naprowadzające w formie zagadek. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie o jakiej karcie myśli rodzic.

2. Chowamy w pokoju jedną kartę i kierujemy poszukiwaniami dziecka wg instrukcji np.- Pięć kroków do przodu, – Jeden krok w lewo …. Używamy określeń: pod , nad, obok, z tyłu, z przodu itp

Zabawy z kartami obrazkowymi – ukryty obrazek

To zabawa, którą wykorzystuję często w terapii logopedycznej zachęcając dzieci do dmuchania. Wybrana ilustracja zostaje ukryta pod piórkami, kawałkami waty, liśćmi lub skrawkami papieru. Odsłaniamy mały fragment obrazka – zadaniem dzieci jest odgadnąć co wyłania się zza przesłony. Alternatywnie, jeśli obrazek pokryty jest lekkim materiałem, wybrane dzieci zdmuchują z niego elementy przesłony, doskonaląc równocześnie prawidłowy tor oddechowy.

Czego tu brakuje? (można przeprowadzić to z klockami, autami, maskotkami)

To propozycja zabawy doskonalącej koncentrację uwagi i pamięć. Prezentujemy dzieciom 3-6 kart (czym młodsze dziecko – tym mniej) i prosi uczestników zabawy o zamknięcie oczu. Gdy wszystkie uczciwe wykonają polecenie – ukrywa jedną kartę. Chcąc zadanie ułatwić – zakrywamy kartę, ale pozostawiamy ją na miejscu (to pomocne dla dziecka). W trudniejszej wersji karta zostaje schowana, a pozostałe – przemieszane. Zadaniem dzieci jest odgadnąć, która karta została ukryta. Zabawy logiczne

Porządki

Zadaniem dzieci jest podzielić karty na grupy ze względu na wybrane kryterium. Karty można dzielić ze względu na kolor, kształt, funkcję, …

Zaskakujące zabawy z kartami – kodowanie propozycja dla Żabek

Wyjaśniamy dzieciom przyjęty kod. Np. umawia się z dziećmi, że dana karta oznacza wybraną literę. Układa na dywanie zaszyfrowane hasło. Np. jeśli umówimy się, że walet oznacza głoskę O, as głoskę S, a dama głoskę A – szereg walet, as i dama to zaszyfrowane hasło “osa”. Chcąc doskonalić kompetencje matematyczne możemy ustalić, że wybrane karty mają określoną wartość, np. czerwone – 1, czarne– 2. Zadaniem dziecka jest podać wartość zaprezentowanego zbioru. Według podanego klucza dwie karty czerwone i jedna czarna utworzą zbiór o wartości 4. Ta zabawa – wymaga abstrakcyjnego myślenia, które dla maluszków jest jeszcze niedostępne.

Opracowała Edyta Dzido-Marzęta

Propozycja kart do powyższych zabaw, jak również porcja ruchu przez zabawę.

Propozycja gry logopedycznej na „rozruszanie” buzi.

Opracowała Joanna Nowicka

1. Zabawa przy muzyce.

Taniec przy muzyce-dziecko dobiera się w parę z rodzicem, rodzeństwem. Rodzic włącza muzykę.

Dzieci trzymając balonik brzuchami, plecami, ramionami, starają się tańczyć tak, by nie wypuścić balonika.

2. Ćwiczenia oddechowe.

Oddychanie przeponą- dziecko leży na podłodze na plecach, nogi ugięte w kolanach, stopy oparte mocno o podłogę. Wdychając powietrze nosem, napełniamy brzuch, który jak balonik, podnosi się do góry. Przy wydechu ustami brzuch opróżnia się i przyjmuje pozycję wklęsłą.

Zatrzymaj piłeczkę- dziecko siedzi wygodnie przy stoliku, nogi mocno oparte o podłogę. Na stoliku leży piłeczka pingpongowa. Dziecko dmucha tak na piłeczkę aby ta nie spadła ze stolika.

Piórko- dziecko otrzymuje piórko. Spaceruje po pokoju, dmucha na piórko, aby nie spadło na podłogę. Można utrudnić i mierzyć czas.

3. Zabawa plastyczna.

Pokaż jak się czujesz- przygotowujemy farby plakatowe i szary papier. Zadaniem dziecka jest namalowanie palcami tego co czuje (radość, złość, smutek). Po namalowaniu prosimy dziecko o krótką wypowiedź co namalowało.

4. Zabawa z elementem ruchu.

Klamerki- dziecko ma przypięte do ubrania klamerki. W określonym czasie, gdy gra muzyka, dziecko ma zdobyć jak najwięcej klamerek lub pozbyć się jak najwięcej klamerek przypinając je do ubrania rodzicowi lub innym dzieciom.

Zabawa z pudłami- dziecko ma do dyspozycji duże kartonowe pudła. Może z nich budować różne tunele, mosty, wchodzić w nie, chować się. Zabawy według pomysłów dzieci.

5. Ćwiczenie koncentracji uwagi.

Kolorowy świat-  wymieniamy z dziećmi rzeczy w różnych kolorach np. czerwonym- papryka, serce itd. i omawiamy ich smak, wygląd, przeznaczenie.

Taniec z gazetą na głowie- dziecko tańczy przy muzyce, trzymając gazetę na głowie. Należy tak poruszać się w rytm muzyki, aby gazeta nie spadła z głowy.

MB